Rzymskokatolicki cmentarz przy ul. Wzgórze Wolności w Kartuzach

Rzymskokatolicki cmentarz przy ul. Wzgórze Wolności w Kartuzach

Początki cmentarza przy parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny sięgają XIX wieku. Obecnie cmentarz dzieli się na dwie części tzw. starą lub dolną, przy Kolegiacie oraz nowszą, wytyczoną w latach 30-tych XX wieku, po drugiej stronie ulicy Wzgórze Wolności.

Stary cmentarz, ten przy Kolegiacie w większości otoczony jest murem z czerwonej cegły, który widać go już z daleka.  Główne wejście znajduje się po lewej stronie kościoła, bezpośrednio przy kwiaciarni. Zdobią je figury św. Jana Chrzciciela z lewej strony i św. Marii Magdaleny z prawej strony bramy. Z parkiem im. Jana Pawła II stanowią jakby jedną całość tworząc z dawnym kościołem konwentualnym bardzo malowniczy widok. To właśnie stąd, od ulicy Wzgórze Wolności lub bezpośrednio z terenu parku, pochodzą najczęstsze ujęcia Kolegiaty. Moim zdaniem też niezwykle efektowne. Warto zatrzymać się w tym miejscu na krótka sesję zdjęciową.. Na teren starego cmentarza można dostać się z kilku stron. Od ul. Wzgórze Wolności prowadzą dwa wejścia; przez park im. Jana Pawła II, z ulicy schodami w dół . Jeśli przejdziemy się trochę dalej dojdziemy to furtki w murze, przez którą wchodzi się bezpośrednio na teren cmentarza. Bezpośrednio przy eremie również znajduje się mała furtkę, która można wejść na teren cmentarza od strony kościoła.

Znaczna większość pochówków odbyła się tu w XX wieku. Niektóre pochodzą już z XIX wieku. Zbierając materiały do wpisu natrafiłam na nagrobek najstarszego mieszkańca Kartuz „geb. 12.mai 1844 – gest.29 juni 1917”.

Cmentarz jest obecnie najstarszym istniejącym w Kartuzach. Poniżej zamieszczam kilka przykładów sztuki sepulkralnej, jakie możemy zobaczyć na starym/dolnym cmentarzu przy parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, obecnie najstarszego istniejącego cmentarza w Kartuzach. Elementem, który szczególnie przykuł moją uwagę były anioły siedzące na kamiennej kuli. Jeden z zamkniętymi oczami i twarzą wsparta na dłoniach a drugi, również siedzący pogrążony w lekturze.

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.